ج٫ اردیبهشت ۷ام, ۱۴۰۳

چشم‌نوازی معماری ایرانی و اسلامی در مسجد جامع عتیق قزوین

مسجد جامع یکی از مساجد مهم استان قزوین است که گنبد باشکوه، مناره‌های مجلل، ایوان‌های رفیع، گچ‌بری‌های نفیس و ساختمان محتشم این مسجد نشانه‌ای از بهترین سبک معماری و هنر دوره‌ی سلجوقی و صفوی است که از آثار ممتاز دوره اسلامی به شمار می‌رود.

مسجد جامع عتیق قزوین از گزیده مساجدی است که دیوار‌ها و نقش و نگار‌های آن برای انسان خاطره‌ای از تاریخ و هنر را زنده می‌کند و خواه ناخواه انسان را در سکوت تماشا به شنیدن صدای هنر ترغیب می‌کند.

قدیمی‌ترین بخش مسجد، طاق هارونی است که در زمان “هارون الرشید” به سال ۱۹۲ هجری قمری ساخته شده و مهم‌ترین و زیبا‌ترین بخش مسجد، مقصوره و گنبد سلجوقی آن است و دارای پنج ردیف کتیبه گچبری به خط کوفی است.

سایر قسمت‌های مسجد، مربوط به دوره‌های بعد تا پایان دوره قاجاریه است و ایوان شمالی و دو مناره کاشی‌کاری شده آن زمان شاه تهماسب و ایوان غربی آن در دوره شاه سلیمان صفوی ساخته شدند.

ایوان جنوبی که زیباترین ایوان مسجد است در زمان سلطنت”شاه عباس دوم”به مدخل مقصوره اضافه شد.

این مسجد دارای دو ورودی است، ورودی شرقی در سال ۱۰۴۷ هجری قمری و ورودی غربی در سال ۱۲۷۲هجری قمری ساخته شده است.

مسجد جامع عتیق قزوین در محله دباغان و در کنار حاشیه غربی خیابان سپه واقع شده است.

صداوسیما

درباره نویسنده