پل سلطان بوکان، یادگاری از معماری دوران صفویه
بی تردید امروزه در هر خانه‌ای شاهد وجود میراثی از پدران و مادران و گذشتگان وجود دارد که با حساسیت خاصی نگهداری می‌شود و برای اعضای آن خانه از ارزش و اعتبار ویژه‌ای برخوردار است، چرا که نشان‌دهنده هویت فرهنگی، میراث خانوادگی و ارزش‌های یک خاندان است.
بی‌شک حفظ و پاسداشت آثاری که ریشه در تاریخ و فرهنگ و هویت سازی یک شهر، منطقه و حتی کشور دارند وظیفه‌ای بسیار خطیر و مهم است که نه تنها بر دوش متولیان امر بلکه وظیفه تک تک مردمان آن سرزمین به شمار می‌رود.
سرزمینی همانند ایران که در نقطه نقطه آن می‌توان ردپای تمدن‌های چند هزار ساله را دید وظیفه ساکنین فعلی این سرزمین را برای حفظ هویت و فرهنگ این دیار کهن چند برابر کرد.
شهر بوکان در جنوب حوزه دریاچه ارومیه یا همان چی چیست نیز از آن مناطقی است که در پهنای خود آثار متعددی از تاریخ این سرزمین را در آغوش گرفته است، شهری که بسیاری از مردم ایران آن را با تاریخ مانایی و تپه باستانی آن یعنی قلایچی می‌شناسند.
هر چند با نگاهی گذرا به تاریخ این منطقه به اماکن متعدد باستانی بر می‌خوریم که هر یک برای خود هزار داستان نگفته دارند؛ اما با فاصله ۱۰۰ کیلومتری از تپه قلایچی و در جنوب غربی این شهر به سازه‌ای تاریخی می‌رسیم که بعد از ۶ قرن هم‌چنان با ثلابت و استوار در میان دره‌ای عمیق پایدار مانده است.
پل تاریخی سلطان به جا مانده از دوران طلایی معماری حکمرانی صفویان بر روی یکی از سرشاخه‌های رودخانه سیمینه رود ساخته شده و اکنون و با گذشت ۶۰۰ سال هنوز استوار نظاره گر خروش این رودخانه در دل دره‌ای عمیق است.
منبع: کانی پرس
درباره نویسنده
نویسنده