“مسجد ملک زوزن” نگین معماری تاریخی
رجبعلی لباف‌خانیکی یک پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی گفت: دگرگونی طبیعت و تغییر اقلیم موجب شده است که بسیاری از شهر‌ها و آبادی‌ها تغییر مکان دهند، متروک شوند و حتی گم شوند که ما یا از طریق متون تاریخی و جغرافیایی یا آثار و علایم و نشانه‌هایی که از آن‌ها برجای مانده بتوانیم به جایگاه و اهمیتشان پی ببریم و هویت پیشینیان را در آن‌ها جستجو کنیم.
او افزود: برای مثال شهر «آراتا» که در دل تپه ماهور‌های کنار صندل بر کرانه‌های هلیل‌رود در جیرفت از عصر برنز مدفون شده است، «زرنگ» که در گذشته‌های دور در زیر ریگ‌های روان سیستان محو شده است، ویرانه‌های «مرو» که در بیابان‌های مجاور بایرام‌علی و «نسا» پایتخت اشکانیان که در بیابان‌های جنوب عشق‌آباد در ترکمنستان غریب افتاده است، «ری» که در میان کشتزار‌های جنوب تهران مدفون است، «جرجان» که در زیر کشتزار‌های مجاور گنبد قابوس است و «شادیاخ» در عمق مزارع گندم نیشابور از دسته این موارد هستند.
این پژوهشگر خراسانی ادامه داد: زوزن در فاصله حدود ۶۵ کیلومتری جنوب غربی خواف از پیشینه کهنی برخوردار است. «تپه_سیاه» در مجاورت زوزن به استناد سفال‌های پراکنده بر سطح آن، زیستگاهی مربوط به دوران اشکانیان بوده و وجود سکه‌های فرهاد چهارم ساسانی در موزه مرکزی آستان قدس رضوی با قید «ضرب زوزن» بر روی آن‌ها نشان‌دهنده این است که زوزن در آن دوران از جایگاه شایسته‌ای برخوردار بوده است.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان
درباره نویسنده
نویسنده