با سبک معماری دیکانستراکشن آشنا شوید
سبک معماری دیکانستراکشن سبکی از معماری است که توسط ژاک دریدا فیلسوف معاصر فرانسوی بنیان گذاری شد، او یکی از فلاسفه مکتب پساساختارگرایی است.
دیکانستراکشن در فارسی به معنای ساختارزدایی، شالوده شکنی، بنیان فکنی، ساختار شکنی و بنیان فکنی ترجمه شده است.
چون عده ای از ساختارگرایان با عقاید ساختارگرایانه به مخالفت برخاستند و به مکتب دیکانستراکشن متمایل گردیدند، به مکتب دیکانستراکشن، پساساختارگرایی نیز گفته می شود.
ساختارگرایان معتقدند با استفاده از استدلال استقرایی و بررسی نظم پدیده های مشابه و تکراری می توان روابط پدیده ها را کشف کرد و چون همه اعمال انسان از ضمیر ناخودآگاه او شکل می گیرد، این تکرار و نظم در پدیده های انسانی وجود دارد، در حالی که دیکانستراکشن ها معتقدند هر پدیده و هر متنی، ماهیت مستقل خود را دارد و هیچ دو فرد یا پدیده مشابه و تکراری وجود ندارد.
تأثیری که این مکتب در معماری بر جای می گذارد، بیشتر در بعد ظاهری آن مطرح گشته و مفاهیم زیبایی شناختی آن را دگرگون می سازد، از این رو بررسی جنبه های زیبایی شناسی معماری دیکانستراکشن ضرورت می بپیابد.
بر پایه مکتب فکری دیکانستراکشن از سال ۱۹۹۸ و به طور دقیق تر از اوائل ۱۹۸۰، سبک معماری دیکانستراکشن توسط پیتر آیزمن وارد حوزه معماری در آمریکا شد. او معتقد بود معماری نیز مانند سایر علوم باید خود را با زمان و تحولات آن سازگار کند. از نظر آیزمن، معماری مدرن، معطوف به آینده و معماری پست مدرن، معطوف به گذشته می باشد، ولی تفکر و اندیشه معمار امروز باید بر اساس شرایط کنونی شکل گیرد.
پیتر آیزنمن بر این باور است که در زندگی امروز ما، دوگانگی هایی مانند وضوح و ابهام، ثبات و بی ثباتی، زشتی و زیبایی، سودمندی و عدم سودمندی، صداقت و فریب، پایداری و تزلزل، صراحت و ابهام وجود دارد، نمی توان از یکی برای استتار دیگری استفاده کرد، بلکه این تقابل ها و دوگانگی ها می بایست در ساخت معماری به عنوان تجلی گاه شرایط زندگی امروز ما به نمایش گذاشته شود.
در معماری دیکانستراکشن سعی بر این است که برنامه و مشخصات طرح، مورد مطالعه قرار گیرد. همچنین خود سایت و شرایط فیزیکی و تاریخی آن و محیط اجتماعی و فرهنگی ای که سایت درآن قرار گرفته است، مورد بازبینی موشکافانه قرار گیرد. در نهایت شکل کالبدی، به صورت یک مجموعه چندمعنایی، ابهام انگیز، متناقض و متزلزل ارائه می شود.
معماری دیکانستراکشن به عنوان یک سبک فراگیر و جهانی عمر نسبتاً کوتاهی داشت و از حدود یک دهه فراتر نرفت ولی تأثیر شگرف و بنیادین بر شیوه طراحی و نوع بازنمایی معنی و تفسیر در حوزه معماری داشت. معماران سبک دیکانستراشن در اوایل دهه نود میلادی به سمت مکتب فولدینگ گرایش پیدا کردند.
ویژگی های سبک معماری دیکانستراکشن
- ایجاد احساس تعلیق، ناپایداری و پویایی
- همجواری نمادهای نامربوط در کنار یکدیگر
- استفاده از سطوح و خطوط مورب و کج و معوج
- تداخل احجام و سطوح معلق در ترکیبی هنرمندانه
معماران سبک دیکانستراکشن
- پیتر آیزنمن
- فرانک گهری
- زاها حدید
- رم کولهاس
- برنارد چومی
نمونه بناهای معماری دیکانستراکشن
موزه طراحی ویترا (فرانک گهری)
پل کوپ هیمل بلا در دوبی
مرکز هنرهای بصری وکسنر (پیتر آیزنمن)
پارک لاویلت پاریس (برنارد چومی)
ایستگاه آتش نشانی ویترا (زاها حدید)
درباره نویسنده
نویسنده