یکی از اصلی‌ترین مسائل احیای بناهای تاریخی حفظ اصالت معماری است

 علیرضا محمودی صبح امروز _شنبه هفتم تیر_ در کمیسیون فرهنگی اجتماعی ورزشی شورای شهر اظهار کرد: تجربه‌های ارزشمند دیگر شهرها می‌تواند در این مسیر الهام‌بخش باشد، اما باید متناسب با شرایط بومی و با مشارکت نهادهای مختلف اجرایی شود.

وی افزود: خانه‌های تاریخی زنجان، به‌ویژه آن دسته که با کشفیات نمکی و میراث تمدنی پیوند دارد، دارای ظرفیت بالایی در جذب گردشگر، ارتقای سرمایه فرهنگی و تقویت هویت شهری است.

شهردار اراک گفت: یکی از اصلی‌ترین مسائل احیای بناهای تاریخی به‌عنوان ظرفیت‌های فرهنگی و هویتی شهر، تفکیک صحیح میان کاربری نوین و حفظ اصالت معماری است.

محمودی تصریح کرد: اجرای چنین پروژه‌هایی نیازمند تفکری منسجم در مدیریت شهری، ساختار تخصصی، و پرهیز از نگاه کوتاه‌مدت است.

وی با بیان اینکه پیشنهاد تشکیل یک موزه شهری با محوریت اسناد تاریخی و روایت‌های محلی، اقدامی اثربخش است افزود: این مهم نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، نگهداری علمی بنا، تأمین نیروی متخصص و هماهنگی با میراث فرهنگی و سایر نهادهای ذی‌ربط است.

شهردار اراک اظهار کرد: بهره‌گیری از ظرفیت فضاهای موجود ادارات برای نمایش اشیای فرهنگی، در قالب تفاهم‌نامه‌ای مشترک، می‌تواند موجب هم‌افزایی در حفظ و ترویج تاریخ شهر شود.

محمودی گفت: تاکید بر راه‌اندازی جلسات تخصصی با حضور مدیران شهرداری، کارشناسان میراث، و نمایندگان شورای شهر ضروری است تا تصمیم‌گیری‌ها بر پایه خرد جمعی، تجربه‌محور و پایدار صورت گیرد.

وی تصریح کرد: احیای یک بنای تاریخی، احیای بخشی از حافظه شهری ماست، پس نباید آن را با ساخت‌وساز رایج یکی گرفت، شرط دوام، احترام به اصالت و حضور دانش تخصصی در تمام مراحل است.

شهردار اراک گفت: در موضوع بهره‌برداری از فضاهای شهری برای فعالیت‌های فرهنگی، چالش اصلی تعریف دقیق و اجماع بر سر مفهوم «فرهنگ» است، تجربه‌های گذشته نشان داده که بسیاری از مصوبات، به دلیل اجرای ناقص یا تغییر اولویت‌ها در مدیریت شهری، به مرحله بهره‌برداری نرسیده است.

محمودی اظهار کرد: از این‌رو پیشنهاد می‌شود نگاه ما به فرهنگ سیال، چندبُعدی و منعطف باشد، فرهنگی که موسیقی، ورزش، دفاع مقدس و هنر خیابانی را در بر بگیرد؛ مشارکت مجموعه‌های غیردولتی یا فرهنگی مستقل می‌تواند فرصتی تازه برای احیای این فضاها باشد.

شهردار اراک افزود: شهرداری نباید تنها مالک فضا باشد، بلکه باید تسهیل‌گر تبدیل این فضاها به هسته‌های فرهنگی فعال محله‌ای شود، این امر نیازمند نگاه ساختاری، بودجه مشخص و قراردادهای شفاف با بهره‌برداران فرهنگی است.