یادگار استاد برگزیده مکانیک در خیابان نوفل لوشاتو

در محدوده خیابان نوفل لوشاتو و یکی از محلههای زرتشتینشین قدیمی تهران، خانهای هست که گچبریها و حجاریهایش توجه هر رهگذری را جلب میکند. این خانه گرچه ساختش به دوره پهلوی اول میرسد اما در فهرست میراث ملی ثبت شده است.
خانه «شهریار فریبرز» به یکی از زرتشتیان قدیمی ساکن تهران تعلق دارد که در دو طبقه ساخته شده و زیرزمین و آبانبار دارد. همچنین بنا دارای دو در ورودی است که یکی از ضلع شمالی ساختمان به خیابان نوفل لوشاتو و دیگری از ضلع غربی ساختمان به کوچه گوهرشاد میرسد.
گچبریهای جذاب در محل اتصال دیوارها به سقف، بالکنها و در ستونها، ساختمان را تزیین کردهاند. بخش دیگری از این تزیینات، حجاریهایی هستند که در درِ ورودی شمالی ساختمان کار شدهاند.
دکتر شهریار فریبرز یکی از دو استاد برگزیده زرتشتی در ششمین جشنواره علمی و فرهنگی زندهیاد دکتر مینا ایزدیار بود. او سال ۱۳۲۹ در شهر تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. سال ۱۳۵۱ در رشته مهندسی مکانیک، مقطع کارشناسی دانشگاه پلیتکنیک تهران فارغالتحصیل شد. در سال ۱۹۸۱ میلادی کارشناسی ارشد خود را در همین رشته از دانشگاه تافس آمریکا دریافت کرد. او موفق شد در سال ۱۹۸۶ مدرک دکترای همین رشته و در سال ۱۹۸۸ مدرک فوقدکترا را از دانشگاه لیهای آمریکا دریافت کند. شهریار فریبرز حدود ۳ دهه استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر در شاخه مهندسی مکانیک و مکانیک جامدات بود.
این عمارت قدیمی که یکی از یادگارهای زیبای معماری دوران تحول ایران است در خیابان نوفل لوشاتو، تقاطع حافظ قراردارد و عمرآن بالغ بر هشت دهه است. این بنا توسط حوزه معاونت فنی و عمرانی شهرداری منطقه ۱۲ مرمت شده است.
همشهری انلاین
درباره نویسنده
نویسنده