چگونه معماری شهری جرم را مهار می‌کند؟

طراحی شهری هوشمند و مشارکتی، یکی از مؤثرترین ابزارهای پیشگیری از جرایم خیابانی است. تجربه‌های موفق شهرهای آسیایی همچون ابوظبی، عجمان، سنگاپور، تایپه و دوحه نشان می‌دهد که امنیت شهری فقط حاصل حضور پلیس نیست، بلکه نتیجه طراحی هوشمندانه فضاهایی است که مردم در آن دیده می‌شوند و به آن احساس تعلق دارند.

 طراحی شهری نقش حیاتی در شکل‌گیری رفتارهای اجتماعی و ارتقای امنیت در شهرها ایفا می‌کند. نحوه چیدمان خیابان‌ها، نورپردازی، کاربری زمین، مرزبندی فضاها و حضور اجتماعی در محیط‌های شهری، از جمله عواملی هستند که می‌توانند احتمال وقوع جرم را کاهش یا افزایش دهند. نظریه «پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی (CPTED) » نشان می‌دهد که با ایجاد خطوط دید باز، تقویت نظارت طبیعی، حذف نقاط کور و طراحی فضاهای قابل دفاع، می‌توان محیط‌هایی ساخت که فرصت‌های ارتکاب جرم را محدود کند و موجب ارتقای احساس امنیت در شهروندان شود.

در بسیاری از شهرهای پیشرفته آسیایی، طراحی شهری به‌عنوان ابزاری راهبردی برای پیشگیری از جرایم خیابانی به‌کار گرفته شده است. شهرهایی همچون ابوظبی، دبی، عجمان، شارجه، سنگاپور، توکیو، تایپه، چیانگ‌مای و هنگ‌کنگ، با بهره‌گیری از اصول CPTED، فناوری‌های نظارتی و مشارکت اجتماعی، توانسته‌اند نرخ جرایم خیابانی را به پایین‌ترین سطح منطقه‌ای و جهانی برسانند.

 

ابوظبی؛ امنیت هوشمند با طراحی شفاف و مشارکت اجتماعی

بر اساس رتبه‌بندی جهانی پایگاه داده «Numbeo»، ابوظبی برای نهمین سال پیاپی در صدر فهرست امن‌ترین شهرهای جهان قرار گرفته است. این شهر از میان ۳۸۲ شهر مورد بررسی، بالاترین امتیاز ایمنی را کسب کرده و با شاخص امنیت ۸۸.۸ و شاخص جرم بسیار پایین ۱۱.۲ از ۱۰۰ موفق شده است جایگاه نخست را حفظ کند.

ابوظبی با اجرای سیستم «چشم شاهین» یکی از پیشرفته‌ترین شبکه‌های نظارتی شهری را در جهان راه‌اندازی کرده است. سیستم چشم شاهین با استفاده از هوش مصنوعی، هزاران دوربین مداربسته را در فضاهای عمومی، حمل‌ونقل و مناطق مسکونی مدیریت می‌کند. داده‌های تصویری به‌صورت لحظه‌ای تحلیل می‌شوند تا رفتارهای مشکوک شناسایی و اقدامات پیشگیرانه انجام شود. این زیرساخت فناورانه، امکان واکنش سریع پلیس و کاهش جرایم خیابانی را فراهم کرده است.

درباره نویسنده