نگاهی به معماری طبیعت گرا
معماری طبیعت گرا سبک تقلیدی نیست بلکه تفسیری از اصول طبیعت برای ساخت فرم های طبیعی است. طراحان و معماران از طبیعت برای خلق آثارشان الهام گرفته اند. یا ارگانیک، سبک تقلیدی نیست بلکه تفسیری از اصول طبیعت برای ساخت فرم های طبیعی است. مهندسین، طراحان و معماران از طبیعت برای خلق آثارشان الهام گرفته‌اند. معماری ارگانیک بسط یافته‌ی طبیعت و اصولی است که به طور تحت اللفظی به معنای ارتباط بین ساختمان و محیط پیرامونش است به نحوی که ساختمان با سایت موجود ترکیب شده باشد. به بیان دیگر فلسفه‌‌ی معماری طبیعت گرا نمایش‌دهنده‌ی هماهنگی و سازگاری طبیعت، انسان و محل سکونت است و ترکیب کلی حجم معماری به نحوی است که فضای برون و درون با یکدیگر ادغام و یکپارچه و مصالح از طبیعت برگرفته شده است. فرم ها بازتابی از مناظر پیرامون و ویژگی های سایت است به طور مثال ساختمان هایی که به فرم کوه ها و سازه هایی که به شکل رودخانه ها و ابرها هستند. معماران به تقلید از طبیعت نه تنها برای یافتن روش های جدید ساختمانی بلکه به یافتن منابع جدید الهام بخش برای بیان زیبایی شناسی علاقه مند هستند.
معماری ارگانیک در آمریکا در قرن نوزدهم توسط فرانک فرنس و لویی سالیوان شکل گرفت.اوج شکوفایی این نظریه را می توان درقرن بیستم در نوشتارها و طرح های فرانک لوید رایت مشاهده کرد. معماری او معماری ارگانیکی است برگرفته شده از استاد وی لوئیس سالیوان. جمله‌ی معروف سالیوان «فرم از عملکرد تبعیت می‌کند» را رایت به این صورت تغییر داد که « فرم و عملکرد هر دو یکی هستند.». چنین ایده‌ای به وی کمک کرد تا طبیعت را با آثار معماری ترکیب کند. بیشترین ساختمان های تقلید شده از طبیعت در آثار معماری طبیعت گرا دیده شده است که از ویژگی های کاربردی طبیعت بهره گرفته‌اند به طور مثال منار مخروطی کالاتروا، هشتاد سال پس از فرانک لوید رایت از ایده ی ریشه ی درخت الهام گرفته است که برای طراحی ساختمان های بلند بر اساس شالوده‌ی ستون مرکزی و طبقات کنسولی همانند شاخه‌ها استفاده کرده است.
کلمه‌ی «ارگانیک» به عنوان کلمه ای برای رخ دادن چیزی به طور طبیعی است اما در معماری معنای جدیدی دارد. معماری طبیعت گرا ریشه در فلسفه ی رومانتیک دارد و رومانتیسم به طور تحت اللفظی جنبشی هنری و فلسفی در اواخر قرن نوزدهم و هجدهم در شمال غربی اروپاست که به نقاط دیگر اروپا و آمریکا منتقل شد. این جنبش واکنشی به عقلانیت خرد مدرن است. در این منظور تمامی فرم های طبیعی پویا هستند. معماری ارگانیک در نه مرحله قابل تعریف است: طبیعت، ارگانیک، عملکرد، ظرافت، سنت، تزیینات، معنویت و بعد سوم فضا. بنا بر نظریه‌ی فرانک لوید رایت، ارگانیک به معنای ترکیب کل مجموعه است و درباره‌ی ساختمان‌های ارگانیک بر این باور است که معماری توسط بایستی بر اساس شرایط زمانی، مکان، محیط و هدف ساخته شود. مرکز اداری جانسون واکس طراحی شده توسط فرانک لوید رایت را در نظر بگیرید، ستون هایی که وقتی به سمت بالا صعود کرده به زیبایی گسترده شده و بخش های فوقانی دورانی مانند زنبق روی سطح نیمه شفافی شناور است قلمرویی را زیر آب پدید و فضای خاطره انگیزی را به وجود آورده است.
معماری طبیعت گرا برخاسته از سنت فرهنگی است که قابل درک از طریق طبیعت‌گرایی رومانتیک بریتانیایی است.تکامل در چنین فرهنگ بریتانیایی در آمریکا به صورت معماری ارگانیک فرانک لوید رایت بروز کرده است که به تدریج سبب بروز ایده ی جدیدی در روابط بین انسان ها و محیط زیست و روشی که معماری بایستی روابط را مدیریت کند شده است،همچنین این سبک به دنبال رسیدن به برترین حس کاربری و آسایش است که در سادگی ارگانیک نهفته است . در عصر معاصر استفاه از عناصر طبیعت در فضاهای مسکونی معمول شده است به طور مثال حضور آب و گیاهان که خرد اقلیمی را فراهم کرده که بر اساس هندسه های منظم شکل گرفته است و یا استفاده از مصالح طبیعی و بومی برای کاهش هزینه‌ی ساخت و دستیابی به طراحی پایدار معاصر موثر بوده است.
درباره نویسنده
نویسنده