ش٫ اردیبهشت ۱۵ام, ۱۴۰۳

معماری بی نظیر مقبره علامه کلباسی در اصفهان

محمد ابراهیم کلباسی مشهور به علامه حاجی کلباسی (۱۱۸۰ اصفهان – ۱۲۶۱ قمری) از مراجع تقلید شیعه امامیه و فقیه، اصولی بود. او همچنین احیاگر حوزه علمیه اصفهان در قرن سیزدهم هجری به‌شمار می‌رفت.

محمد ابراهیم کلباسی در سال ۱۱۸۰ هجری قمری در اصفهان زاده شد. خاندان کلباسی خودشان را نسل مالک اشتر نخعی می‌دانند، از این رو به اشتری نیز معروف هستند. نام پدر وی محمد حسن و نام پدربزرگ وی محمد قاسم بود. پدرش هنگامی که محمد ابراهیم کلباسی ده ساله بود درگذشت.

پس از مرگ پدر در سنین کودکی به شاگردی آقامحمد بیدآبادی درآمد. گرچه پدرش مرده بود، اما آقامحمد بیدآبادی، به توصیه پدرش، سعی در تربیت وی داشت. ز اساتید دیگر وی می‌توان به آقا محمد باقر معروف به وحید بهبهانی، سید محمدمهدی بحرالعلوم، شیخ جعفر کاشف الغطا، ملا محمد مهدی نراقی اشاره کرد. او از یک سو تربیت‌شدهٔ حکیم متأله بیدآبادی- آخرین وارث و یادگار مکتب فلسفی اصفهان و بنیانگذار شیوه‌ای نو در عرفان شیعی- و از سوی دیگر شاگرد فقیه محمد باقر بهبهانی بنیانگذار علم اصول و در تقابل با تفکر اخباری‌گری بود. از این رو وی توانست پیوندی میان این دو تفکر ایجاد کند.همچنین از دیگر استادان مشهور وی در اصفهان عبارتند از:

  1. ملا علی نوری
  2. ملا محراب گیلانی
  3. میرزا محمدعلی میرمظفر
  4. شیخ محمّد حسین خاتون آبادی
  5. شیخ محمد علی هرندی
  6. شیخ محمّد بن شیخ زین‌الدین

محمد ابراهیم کلباسی، در چندین زمینه علوم اسلامی دخیل بود. بسیاری از روحانیون و فقیهان برجسته نیمهٔ دوم قرن سیزدهم هجری از شاگردان کلباسی بوده‌اند. وی در مسجد حکیم اصفهان به تدریس فقه و اصول فقه اسلامی می‌پرداخت و در این زمینه شاگردان زیادی را تربیت کرد که از جمله آنها افراد ذیل هستند:

درباره نویسنده