لیوس روستای تمام سنگی ایران
لیوس، روستایی از توابع بخش شهیون شهرستان دزفول در استان خوزستان ایران است. لیوس یکی از پنج روستای هدف گردشگری استان خوزستان است.
علیرغم گذر سالیان زیاد از عمر این روستای تاریخی در بافت کهن خانه ها هنوز شاهد نحوه معیشت، فرهنگ و سنن، گویش، آداب و رسوم و برپایی مراسم مختلف به شیوه کاملاً سنتی خواهیم بود. انارستان های فراوان، رودخانه، کوهستان عظیم، دیوارهای طبیعی جهت سنگنوردی و چندین امامزاده (سه پیرون، پیر گوشه و…) و محل فسیل تری لوبیت از جاذبه های طبیعی این منطقه هستند.
روستای لیوس در سال ۱۳۸۷ به عنوان یکی از روستاهای گردشگری استان خوزستان دارای شناسنامه شده است.
در جنوب ایران که گشتی بزنید، روستاهای زیادی را می بینید که از قدمت بسیاری برخوردارند و با گذشت سالیان دراز همچنان سنت و فرهنگ خود را حفظ کرده اند یکی از آنها روستای لیوس است که در شهر درفول استان خوزستان قرار گرفته است.در شمال غربی این روستا منظره کوه لنگر و از غرب دره کول نمایان است که می توانید روزهای متعدد را به گشت و گذار در این مناطق بپردازید. آب و هوای معتدل کوهستانی روستای لیوس باعث شده تا بیشتر ایام سال غیر از تابستان، آب و هوایی خوش در آن جریان داشته باشد و مکان بسیار خوبی برای تعطیلات زمستانی است. کوهستان های زیبا، مراتع سرسبز، باغ های میوه و آبشارها از مناظر این منطقه هستند. غیر از درختان انار میتوانید شاهد درختان کنار، انجیز، بادام کوهی و بابونه نیز باشید که در چشم اندازی بسیار زیبا و مشرف به افق قرار گرفته اند.
قدمت تاریخی، بافت سنگی و معماری خانه ها، نزدیکی به روستاهای گردشگری سزار و گوشه، طبیعت بکر، باغ های انار و نخلستان، دامنه لنگرکوه، قدمگاه مشهور به امام رضا و نیز جاده ماشین رو آسفالته از ویژگی های این روستا است.
موقعیت جغرافیایی
روستای لیوس در ۷۳ کیلومتری شمال شهرستان دزفول، با مختصات جغرافیایی ۴۸ درجه و ۴۵ دقیقه طول شرقی و ۳۲ درجه و ۴۵ دقیقه عرض شمالی از توابع دهستان سید ولی الدین بخش شهیون دزفول، در دامنه کوه لنگر واقع شده است. این روستا از شمال غربی به کوه لنگر، از غرب به دره کول محدود است. ارتفاع آن از سطح دریا ۹۷۰ متر بوده و آب و هوای معتدل کوهستانی دارد.
قدمت روستا
بافت کنونی روستای لیوس سابقه ای بیش از هفتصد سال دارد. برخی از ابنیه های روستا دارای کتیبه ای با این تاریخ هستند. ( مانند منزل حیدر عباسی) با این حال، وجود آسیاب هایی با قدمت دوره ساسانی، پیشینه این منطقه را به دوره جنگ ایران و روم بر می گرداند و به استناد تحقیقات گروهی از ایتالیایی ها نام این روستا لیوس، قسمتی از نام یک سردار رومی گرفته شده است، نام گذاری روستای همجوار آن به اسم ”سزار” نیز مؤید این مدعاست.
معماری
این روستا دارای سبک خاص معماری می باشد که از تمام بخشهای موجود ساختمان استفاده بهینه می گردد. به طور مثال از ستون‌های ساختمان به عنوان انبار گندم استفاده شده است یا طراحی و جنس مصالح ساختمان به گونه ای بوده که در فضاهای مختلف دمای مورد نیاز برای نگهداری اجناس و مواد مورد نظر را داشته باشد. درها و پنجره ها چوبی هستند و جهت گیری واحد های مسکونی به منظور بهره گیری از حرارت و نور خورشید به سمت جنوب می باشد.
معابر عمومی آن دارای ویژگی خاصی است و به گونه ای طراحی شده که سرعت و سلامت برای عابر در رسیدن به محل فعالیت در اطراف روستا یا برگشت به منزل فراهم باشد. غالب مصالح به کار رفته در این روستا از سنگ است. روستای لیوس به روستای سنگی دزفول نیز مشهور است.
چنار و چشمه جاری در کنار آن از چشم اندازهای زیبای این روستا میباشد. از ابنیه تاریخی و مذهبی آن مقبره سید ولی الدین گوشه می باشد که جد سادات گوشه و کاظمینی در دزفول است.
بقایای آسیابهای آبی از دیگر بناهای تاریخی روستا است که به دوره ساسانیان تعلق دارند و از شاخصه های پیشینه تاریخی این روستا بشمار می رود.
از دیگر مناظر طبیعی آن کوه لنکر از سلسله جبال زاگرس است که چشم‌انداز بسیار زیبایی دارد. بعضاً این کوه به دلیل همجواری با این روستا، کوه لیوس نیر خوانده می شود.
گستره باغ های انار اطراف روستا جلوه ویژه ای به آن بخشیده است. این باغ ها باعث تلطیف هوا و زیبایی و سرسبزی روستای لیوس شده است.
پوشش گیاهی و حیات وحش منطقه
درختان کُنار، انار کوهی، انجیر و بادام کوهی، گیاهان گل گاوزبان، بابونه و گیاهان علوفه ای پوشش گیاهی بسیار زیبایی در پیرامون روستا فراهم کرده اند. همچنین جنگل های بلوط و کلخنگ و بادام کوهی از دیگر جاذبه های این روستا می باشد.
حیات وحش منطقه نیز با برخورداری از گونه های نادر جانوری مانند شغال، گرگ، روباه، خرگوش، آهو، قوچ، میش، بزکوهی، گراز، خرس، پلنگ، کفتار، کبک و قرقاول نظر گردشگران طبیعت دوست را جلب می کند.
سلام نو
درباره نویسنده
نویسنده