فرهاد احمدی، معمار هویت پرداز
فرهاد احمدی فارغ‌التحصیل رشته مهندسی معماری و شهرسازی از دانشکده هنرهای زیبای، دانشگاه تهران در سال ۱۳۵۶ می‌باشد. شروع کار وی پس از انقلاب اسلامی با ساخت مجموعه مسکونی و خدماتی در مناطق محروم استان خراسان؛ و بعد از وقوع جنگ ایران و عراق نیز در باز سازی مناطق جنگی می‌باشد.
وی در سال ۱۳۴۸ خورشیدی به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران وارد شد و در سال ۱۳۵۶ از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد.
وی از جمله معماران معاصر ایران به شمار می‌رود که طرح‌های خود را با گرایش آکادمیک و مبتنی بر اصول نظری تبیین شده‌ای طراحی می‌نماید و با تأکید بر زمین مداری و پیوند محیط با فضا، معماری خاصی را پدیدآورده‌است. به‌طور کلی فرهاد احمدی در طی دو دههٔ گذشته در کنار آموزش معماری و مسئولیت‌های دیگر حدود سی طرح ارائه کرده‌است، که اغلب آن‌ها در حد ملی بوده و مضمون فرهنگی داشته‌اند.
توجه به مسئلهٔ هویت، نگاه به گذشته و آموختن از طریق مطالعهٔ معماری تاریخی ایران از رویکردهای اساسی احمدی در معماری و به گمان او راه حل اصلی برای وضعیت امروز معماری ایران است. به گفتهٔ او «تنها با حل موضوع بحث‌برانگیز هویت می‌توانیم شاهد تحولی شگرف در معماری ایران معاصر باشیم»
فاران مرتضایی وحید
درباره نویسنده
نویسنده