سیحون، معماری که ۶۰ سال پیش بدقواره شدن شهرها را هشدار داد
هوشنگ سیحون که با نام مهندس سیحون در میان اهالی هنر شناخته می شد مـتولد ۱۲۹۹ شـمسی در تـهران است که در ۵ خرداد ۱۳۹۳ در ونکوور کانادا درگذشت. وی شاگردِ حسین بهزاد بود و پس از تجربه سبک های متفاوت نقاشی، تـحصیلات عالی خود را در رشته مـعماری ادامه داد و سپس عازم مدرسه عالی هنرهای زیبای پاریس شد و پس از تحصیل به ایران بازگشت تا در سن ۲۳ سالگی نخستین اثر معماری خود بنای یادبود آرامگاه ابن سینا را طراحی کند.
سیحون، آذرماه ۱۳۴۱ در گفتگویی با پروین غفاری خبرنگار کیهان ماه به نا به سامانی در ساخت و سازهای ساختمان های شهری که در آن دوره با ظهور مدرنیته شکل گرفته بود اشاره می کند و می گوید: به نظر من این هرج و مرج زائیده تحول بی‌مقدمۀ معماری ما است. تا چهل سال پیش مـا یـک روش قـدیمی ساختمانی داشتیم و کمابیش با اصول کهن و دیرینه مخصوصا در مورد مساکن و منازل عـمل مـی کردیم. تمام این جزئیات بنا بر مطالعات مفصل و تجربیات چندین صدساله انـجام مـی‌گرفت و مـعماران ما به جایی رسیده بودند که هدف خود،یعنی ایجاد زندگی راحت برای صاحب سفارش را تـامین می‌کردند.
در گذشته موضوع زیبایی نیز در معماری ما منطقی بود. تناسب و رنگ مصالح کـه در نـما و در داخـل بنا به کار می رفت و هم آهنگی آنها با هم و جزییات گچ‌بری یا آجرکاری و برجستگی‌ها و فرورفتگی‌ها و تـطبیق آنـها با نور طبیعی مخصوصا در طهران که درخشندگی آفتاب کوچکترین برجستگی را نمایان مـی سازد.
بـازی حـجم‌های هندسی و مخصوصا سادگی این اشکال تمام مسایلی بودند که معماران ما حتی در خانه‌های کوچک به آنـها سـخت تـوجه داشتند ولی از تاریخ ورود معماری مدرن، بدبختانه ما خواستیم کورکوانه و بی‌توجه به سنن و اصـول از مـعماری غربی تقلید کنیم و در نتیجه سبک خودمان را فراموش کردیم و روش اروپایی را هم آن طوری که از نظر کشور ما باید قـابل قـبول باشد بکار نبردیم. به این دلیل معماری ما نه فرنگی است نـه ایـرانی.
منبع:خبرگزاری جمهوری اسلامی
درباره نویسنده
نویسنده