یک عکاس اصفهانی، در مجموعه عکس‌های خود، معماری و تزیینات چشم‌نواز عصر قاجار را در خانه شهشهانی اصفهان به تصویر کشیده است.
در میان خانه های تاریخی اصفهان، خانه شهشهانی با زیبایی فوق‌العاده‌اش، چشم هر رهگذر را به خود خیره می‌کند و با معماری قاجاری، شما را به سفری در زمان می‌برد. این خانه که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است، ۳۰۰ متر مربع مساحت دارد.
حیاط دلنشین خانه شهشهانی شامل یک حوض فیروزه‌ای مستطیلی در مرکز و دو باغچه کوچک در دو طرف می‌شود. اتاق‌های خانه در اطراف این حیاط قرار گرفته‌اند. در اتاق «آینه‌کاری» گویی نور و ظرافت هنر خالق، دست در دست هم داده‌اند تا تابلویی بدیع خلق کنند. در اتاق «طلاکاری نیمه‌تمام» نیز می‌توان ذوق و سلیقه هنرمندان قاجاری را در جای‌جای آن به نظاره نشست. اتاق «پنج‌دری» و اتاق «شاه‌نشین»، دیگر بخش‌های خانه شهشهانی را تشکیل می‌دهند.
خانه شهشهانی از خانه های تاریخی شهر اصفهان است و خوشبختانه آثار سالم به جا مانده دوران قاجار این شهر هنر پرور می باشد. تاریخ ساخت بنا، بر اساس کتیبه موجود در ضلع شمالی اتاق میانی این خانه سال ۱۲۷۶ قمری تخمین زده می شود و احتمالا این تاریخ مربوط به تاریخ پایان ساخت خانه است.
هرچند اسناد و مدارک تاریخی کاملی در دست نیست، اما گفته می شود این خانه توسط داروغه اصفهان به نام میرزا حسین آقانقلی ساخته شده است. در زمان قاجار محله شهشهان به خاطر نزدیکی به نقاط مهم شهر، محل سکونت بزرگان و دولت مردان بود و در واقع منطقه اعیانی نشین اصفهان محسوب می شد. گفته شده است این خانه جزو دارایی های میرزا اسدالله خان وزیر، پیشکار سلطان مسعود میرزا از شاهزادگان قاجاری، بوده است زیرا در کوچه ای با همین نام قرار داشته.
سگینه بیگم سینی ساز شهشهانی دختر میرزا رضا گفته است میرزا حسین آقانقلی هیچ فرزندی نداشت و پس از سفر بی بازگشتش، اموال او توسط اقوامش به فروش رسیدند. به دنبال این ماجرا سگینه بیگم و همسرش محمد جواد بزاز، این خانه را خریداری نمودند و از آن زمان تا الان حفاظت از این خانه بر عهده این خانواده می باشد.
خانه شهشهانی با ۳۰۰ متر مربع مساحت، ۲ ورودی غربی و شرقی دارد و اتاق های مختلف آن حول حیاط قرار گرفته اند. حیاط خانه ۱ حوض و ۲ باغچه کوچک دارد. اتاق های خانه شامل اتاق آینه کاری شده، اتاق طلاکاری شده نیمه تمام و پنج دری، هستند. این اتاق ها همگی در ضلع شمالی بنا می باشند اما اتاق شاه نشین نیز در ضلع شرقی خانه قرار گرفته است.
این خانه همچنین زیر زمینی در زیر اتاق شاه نشین و اتاق طلاکاری شده داشته و قهوه خانه، چاه آب، آب انبار و مطبخ نیز در ضلع غربی قرار گرفته اند. گوشواره های خانه در قدیم برای تولید کشمش و خشک کردن سایر میوه ها استفاده می شدند و در این خانه نیز در ۴ طرف حیاط را احاطه کرده اند. در ضلع جنوبی خانه ۱ ایوان و ۲ اتاق کوچک مورد استفاده در تابستان را می بینیم. این خانه همچنین شامل بالاخانه به عنوان انبار چوب و ذغال و صندوق خانه برای انبار سلاح های سرد و گرم و آذوقه می باشد.
سایر اتاق های این خانه با گچ بری های زیبایی تزیین شده اند و مجموعه ای از عکس های فرنگی را در خود جای داده اند. این عکس های فرنگی از پارچه های وارداتی انتخاب می شدند و ماهرانه جاسازی می شدند.
لازم به ذکر است نقاشی های رنگی اتاق های شاه نشین و آینه کاری و پنج دری در دهه ۶۰ توسط معمار نامدار ایرانی، مهندس سید هادی میرمیران خریداری و از خانه خارج شدند.
خانه شهشهانی با قدمتی بیش ار ۱.۵ قرن، در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ خورشیدی با شماره ۶۵۲۵، با همین نام به ثبت ملی رسید.
خانه شهشهانی بازدید عمومی ندارد؛ اما امین علیجانلو، عکاس خوش‌ذوق اصفهانی، با حضور در این بنای تاریخی، امکان مشاهده جذابیت آن را برای علاقه‌مندان فراهم کرده است. در ادامه می‌توانید عکس‌های امین علیجانلو از خانه شهشهانی را مشاهده کنید.
