رویکردهای معماری پایدار!
معماری پایدار یکی از مباحث روز دنیا می‌باشد که با هدف صرفه جویی در مصرف انرژی و جلوگیری از اتلاف انرژی می‌باشد. در واقع هدف معماری پایدار برقراری رابطه ی متقابل میان انسان و محیط زیست پیرامون آن می‌باشد. معماری پایدار با هدف پایایی جوامع شهری پایه گذاری شده است که تمامی زمینه‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و شهری را در بر می‌گیرد. برای پیاده سازی درست این سبک از معماری و صرفه جویی انرژی نیازمند کسب دانش و مطالعه ی فراوان در سطح یک جامعه ی بزرگ می‌باشد. تا علم معماری پایدار در تمامی جوانب بتواند رشد کرده و موثر واقع شود.
انواع سبک معماری پایدار
معماری پایدار یکی از انواع سبک های معماری می‌باشد که چندین شاخه ی معماری را در بر خواهد گرفت. از انواع این شاخه از معماری می‌توان به معماری سبز و معماری اکوتک اشاره کرد که در راستای پایداری شهر و ساختمان های مسکونی و تجاری می‌باشد. تمامی سبک های ذکر شده در جهت جلوگیری از اتلاف و هدر رفت انرژی های تجدید ناپذیر می‌باشد که در نهایت منجر به حفظ کمنابع طبیعی و محیط زیست برای نسل های آینده می‌باشد. یکی از راه کارهایی که در این سبک برای حفظ محیط زیست و احترام به آن طعبیه کردن فضای سبز در درون ساختمان ها می‌باشد که کمک به افزایش گیاهان و تصفیه‌ی راحت تر هوا و مقابله به آلودگی و ریز گردهای موجود می‌شود.
معماری پایدار و آینده محیط زیست
هدف معماری پایدار توسعه پایدار شهری و جلوگیری از آلودگی محیط زیست می‌باشد. همانطور که همه‌ی ما می‌دانیم تقریبا تمامی منابع کره ی زمین رو به اتمام می‌باشد و تجدید این منابع میلیون ها سال طول خواهد کشید. شاید استفاده از سبک معماری پایدار در طراحی شهر و ساخت و سازهای خرد و کلان بتواند آهنگ پیشرفت این فاجعه را کمی کند‌تر کند. در واقع سبک پایدار با ایجاد خرد اقلیم های سبز سبب بهبود محیط زیست و منابع طبیعی خواهد شد.
اصول طراحی معماری پایدار
اصول طراحی معماری پایدار حفظ طبیعت و استفاده از انرژی های طبیعی به جای سوخت های فسیلی می‌باشد و ساختمان ها به گونه ای طراحی و ساخته می‌شود که علاوه بر طول عمر زیاد به محیط اطراف خود نیز احترام گذاشته و آسیبی به آن وارد نکند. استفاده از انرژی‌های طبیعی برای مصارف انرژی که تمامی ساختمان ها به آن احتیاج دارند علاوه بر عدم آلودگی برای محیط اطراف، تجدید پذیر نیز می‌باشند. ارتباط با طبیعت و مردم و احترام به فرهنگ و نژاد یکی دیگر از اصول و درون مایه های معماری به سبک پایدار می‌باشد. این سبک از معماری کل گرا می‌باشد و چهره‌ی طراحی شده‌ی آن منفک و جدا از سایر شهر نبوده و در هماهنگی کامل می‌باشد.
اقلیم‌های سازگار با توسعه معماری پایدار
تقریبا تمامی اقلیم‌های موجود با معماری پایدار می‌توانند با رعایت نکات و اصول سازگاری پیدا کنند. می‌توان گفت اصل اساسی آن ایجاد فضای سبز در بیرون و درون ساختمان می‌باشد. پس تنها نکته ای که باید با توجه به اقلیم انتخاب شود نوع پوشش گیاهی مناسب با اقلیم منطقه است تا از مصرف بی رویه آب برای آبیاری گیاهان در مناطق خشک جلوگیری شود.
منبع:رایامگ
درباره نویسنده
نویسنده