در چند روز گذشته نشان داد که بی‌مسئولیتی و بی‌توجهی شهردار آقای دکتر پودمانی  تبریز و مدیرکل میراث فرهنگی  به میراث فرهنگی  همچنان  جاری است.  خانه تاریخی، که روزگاری نمادی از هنر و معماری ایران زمین بود،  تخریب شد .  این واقعه  نشانه‌ای از سیاست‌های غلط و ناتوانی های مدیریتی و فقدان درایت مدیریتی است که در طی سال‌ها تبریز را فرا گرفته است .

حمایت دولت تنها حمایت مالی نیست ، حضور مدیران توانمند و باسواد  در شهر و استان و سرزمین‌های تاریخی و فرهنگی همچنان به فراموشی سپرده شده‌است . ناتوانی  در نگهداری و مرمت آثار تاریخی به وضوح احساس می‌شود و این ناتوانی ها گاه بر تاریخ و فرهنگ مردمان بویژه در تبریز  سایه انداخته است.

آثار تاریخی  در سایه غفلت مسئولان قرار گرفته و حتی در مواردی به‌دست خود آنها نابود شده‌اند. این رفتار، نه‌تنها ظلم به تاریخ و هویت انسان ها  و مردمان محلی  است، بلکه ظلم به تمام ایرانیان است؛ چرا که میراث فرهنگی، جزئی جدایی‌ناپذیر از هویت و تاریخ مشترک ملت ایران و جزیی از ریشه های آنان است.
خریب آثار تاریخی، نه تنها به معنای از بین بردن یادگارهای گذشتگان است، بلکه به‌نوعی در حال قتل تاریخ و فرهنگ یک ملت هستند. در این شرایط، میراث کهن و مردم مالک آن، بیش از هر زمان دیگری نیازمند توجه جدی و عمل مسئولانه به حفظ و نگهداری آثار تاریخی خود هستند. اما این مسئولیت، نه تنها مربوط به دولت است بلکه صاحب و مالکان فرهنگ نیز باید بدون مدارا  در مقابل سودجویی های علنی مدیران شهری بایستند

بولتن نیوز