۱۰ درس کپنهاگ از کنگره جهانی معماران ۲۰۲۳
اواسط تیرماه سال جاری کپنهاگ میزبان بزرگترین گردهمایی جهانی در حوزه معماری پایدار بود و بیش از ۶۰۰۰ شرکت کننده از ۱۳۵ کشور را گرد هم آورد.
این کنگره بر موضوع آینده پایدار متمرکز شد و در پایان آن، بیانیه ۱۰ بندی با عنوان “درس‌های کپنهاگ از کنگره جهانی معماران” که شامل ده اصل برای تسهیل پیشرفت سریع و تحول آفرین در زمینه ساخت و ساز پایدار است ارائه شد.
کنگره جهانی معماری UIA ۲۰۲۳ فرصتی برای محققان و متخصصان برجسته با پیشینه‌ها و سنین مختلف فراهم آورد تا روش‌های ایجاد ساختمان‌ها و سازه‌هایی را بررسی کنند که به تغییرات آب‌وهوایی، تقویت تنوع زیستی و تقویت برخورداری اجتماعی می‌پردازند. هدف اصلی این رویداد بزرگ تاریخی، گرد هم آوردن معماران از سرتاسر جهان برای به اشتراک گذاشتن تجربیات، دیدگاه‌ها و بینش‌هایی در مورد اینکه چگونه معماری می تواند به دستیابی به اهداف توسعه پایدار کمک کند عنوان شده بود – و این اتفاق افتاد.
این کنگره شامل بیش از ۱۵۰ جلسه و بیش از ۴۰۰ سخنران از سراسر جهان بود و علاوه بر اشتراک‌گذاری تجارب ارزشمند معماران معروف جهان، به چالش‌های پیش روی رشته معماری هم پرداخته شد و همه اینها در کنار بخش مهمی با عنوان “نسل بعدی” بود که به صداهای نوظهور این فرصت را داد تا ایده ها و تجربیات خود را به طور گسترده در برنامه مشارکت دهند.
درس‌های کپنهاگ نتیجه کنگره چهار روزه است که توسط رئیس کنگره ناتالی موسین ارائه شده است. این درس‌ها از ده اصل ساده تشکیل شده‌اند که هدف آن تغییر سریع و بنیادی محیط ساخته شده برای همسویی با اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد است.
درس های کپنهاگ:
– احترام به ایده‌های همه افراد از اصول اساسی در معماری است، هیچ زیبایی در طرد افراد و سلیقه های مختلف نیست
– زمانی که محیط ساخته شده را می‌سازیم، برنامه ریزی می‌کنیم و توسعه می‌دهیم، ابتدا باید افرادی را که در معرض خطر جا ماندن هستند، در اولویت قرار داد.
– استفاده مجدد از سازه‌های ساخته شده موجود باید اولویت بیشتری بر ساخت سازه‌های جدید داشته باشند
– هیچ توسعه جدیدی نباید محیط‌های سبز مانند باغ‌ها را از بین ببرد
– اکوسیستم های طبیعی و فرایندهای تولید مواد غذایی باید بدون توجه به بافت ساخته شده پایدار باشند.
– در صورت امکان نباید از هیچ ماده معدنی جدید در ساخت و ساز استفاده شود موقعی که امکان استفاده مجدد از مواد معدنی قبلی وجود دارد.
– هیچ زباله‌ای نباید در فرایند ساخت و ساز تولید شود یا در مورد مدیریت آن سهل‌انگاری شود.
– هنگام تامین مواد برای ساخت و ساز، مواد محلی و تجدیدپذیر در اولویت قرار گیرند.
– در هر بنایی که می‌سازیم، جذب و حذف کربن باید بیشتر از ردپای کربن (تولید مواد آلاینده کربنی) مد نظر باشد.
– هنگام توسعه، برنامه‌ریزی و ساخت، هر فعالیتی باید تأثیر مثبتی بر اکوسیستم‌های آب و تامین آب پاک داشته باشد.
کنگره جهانی معماری UIA ۲۰۲۳ فرصتی برای محققان و متخصصان برجسته با پیشینه‌ها و سنین مختلف فراهم آورد تا روش‌های ایجاد ساختمان‌ها و سازه‌هایی را بررسی کنند که به تغییرات آب‌وهوایی، تقویت تنوع زیستی و تقویت برخورداری اجتماعی می‌پردازند. هدف اصلی این رویداد بزرگ تاریخی، گرد هم آوردن معماران از سرتاسر جهان برای به اشتراک گذاشتن تجربیات، دیدگاه‌ها و بینش‌هایی در مورد اینکه چگونه معماری می تواند به دستیابی به اهداف توسعه پایدار کمک کند عنوان شده بود – و این اتفاق افتاد.
این کنگره شامل بیش از ۱۵۰ جلسه و بیش از ۴۰۰ سخنران از سراسر جهان بود و علاوه بر اشتراک‌گذاری تجارب ارزشمند معماران معروف جهان، به چالش‌های پیش روی رشته معماری هم پرداخته شد و همه اینها در کنار بخش مهمی با عنوان “نسل بعدی” بود که به صداهای نوظهور این فرصت را داد تا ایده ها و تجربیات خود را به طور گسترده در برنامه مشارکت دهند.
درس‌های کپنهاگ نتیجه کنگره چهار روزه است که توسط رئیس کنگره ناتالی موسین ارائه شده است. این درس‌ها از ده اصل ساده تشکیل شده‌اند که هدف آن تغییر سریع و بنیادی محیط ساخته شده برای همسویی با اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد است.
درس های کپنهاگ:
– احترام به ایده‌های همه افراد از اصول اساسی در معماری است، هیچ زیبایی در طرد افراد و سلیقه های مختلف نیست
– زمانی که محیط ساخته شده را می‌سازیم، برنامه ریزی می‌کنیم و توسعه می‌دهیم، ابتدا باید افرادی را که در معرض خطر جا ماندن هستند، در اولویت قرار داد.
– استفاده مجدد از سازه‌های ساخته شده موجود باید اولویت بیشتری بر ساخت سازه‌های جدید داشته باشند
– هیچ توسعه جدیدی نباید محیط‌های سبز مانند باغ‌ها را از بین ببرد
– اکوسیستم های طبیعی و فرایندهای تولید مواد غذایی باید بدون توجه به بافت ساخته شده پایدار باشند.
– در صورت امکان نباید از هیچ ماده معدنی جدید در ساخت و ساز استفاده شود موقعی که امکان استفاده مجدد از مواد معدنی قبلی وجود دارد.
– هیچ زباله‌ای نباید در فرایند ساخت و ساز تولید شود یا در مورد مدیریت آن سهل‌انگاری شود.
– هنگام تامین مواد برای ساخت و ساز، مواد محلی و تجدیدپذیر در اولویت قرار گیرند.
– در هر بنایی که می‌سازیم، جذب و حذف کربن باید بیشتر از ردپای کربن (تولید مواد آلاینده کربنی) مد نظر باشد.
– هنگام توسعه، برنامه‌ریزی و ساخت، هر فعالیتی باید تأثیر مثبتی بر اکوسیستم‌های آب و تامین آب پاک داشته باشد.
نصرنیوز
درباره نویسنده
نویسنده