نگاهی به باغ موزه قصر

خیلی‌ها ترجیح می‌دهند در تعطیلات نوروز، بار سفر ببندند و از همهمه پایتخت فرار کنند، اما اگر یک بار تجربه نوروز تهران را داشته باشند خنکای مطبوع روزهای بهاری پایتخت را با هیچ‌چیز عوض نمی‌کنند.

تهران‌گردی با چاشنی گذراندن تعطیلات نورزی لطف ویژه‌ای دارد. برای آنهایی که هدف پایتخت‌گردی‌شان را قلبِ شهر قرار داده‌اند یک پیشنهاد متفاوت داریم.

بیش از ۲۰۰ سال  از بنا گذاشتن عمارت ییلاقی تهران قدیم می‌گذرد، محلی که در محدوده منطقه ۷ واقع شده بود. داستان از این قرار است که فتحعلی‌شاه قاجار، یک دره در اراضی خرم اطراف تهران را برای ساخت قصرش نشان می‌کند. به دستور او، پایه‌های قصر را شاهزاده‌های قجر می‌گذارند. بدون اسکلت فلزی و با دیوارهایی که روزنه‌ای به بیرون نداشتند و شمایل یک قلعه را از بیرون بنا ترسیم می‌کردند. آن روزها با ۴۰۰ هزار تومان یک قصر سه‌طبقه ساختند که جزو بهترین‌های آن روزگار محسوب می‌شد. در ۲۴ هکتار زمین‌ آن تا می‌شد درخت کاشتند و با آب قنات قصر درختان را آبیاری‌ کردند.

البته بعدها لقب نخستین فرودگاه را هم به همین محدوده دادند، زمانی که کوزمینسکی در میدان مشق فرود آمد و برای دوباره پریدن مجبور شدند طیاره‌اش را به محدوده باز قصر قجر بیاورند. حالا از تمام این خاطرات ماکت‌هایی ساخته شده است که در بخش‌های مختلف باغ‌موزه قصر، گذشته را برای بیننده تصویر می‌کند. ماکت قصر سه‌طبقه قاجار با نهر و باغ ایرانی و هواپیمایی که در اندازه واقعی‌اش بخش جنوب غربی مجموعه باغ موزه را برای استقبال از بازدیدکنندگان برگزیده است.

تجربه‌ای متفاوت از پنجره تاریخ در بهار پایتخت

بازدید از زندانی تاریخی در منطقه

۱۳۰ سال که از عمر قصر قاجار می‌گذرد، سرتیپ درگاهی، رئیس نظمیه وقت حکومت پهلوی، پیشنهاد ساخت یک زندان را در محل قصر قاجار می‌دهد. بعد از موافقت رضاخان و طراحی نقشه زندان به‌ دست نیکلای مارکوف روسی، زندانی ساخته می‌شود که معماری جالب‌توجهی دارد و تلفیقی از هنر ایرانی و اروپایی است. بیست و چند سال بعد از ساخت زندان به‌دست مارکوف، بخشی را هم در شمال قصر قجر بنا می‌کنند که به محل نگهداری زندانیان سیاسی تبدیل می‌شود. جایی با سلول‌های نمور میان راهروهای خاکستری و تاریک که امروز در قالب موزه‌ای در همجواری موزه مارکوف درهایش را به روی بازدیدکنندگان گشوده‌اند.

درباره نویسنده