از مقابل مغازه‌های ضلع شرقی مسجد سجاد (ع) که برخی از آنها در فهرست موقوفات مسجد قرار دارند بگذریم، به محوطه سرشار از آرامش و سکوت مسجد می‌رسیم. اگرچه ساختمان مسجد چند باری مرمت و بازسازی شده اما معماری بنای اصلی آن همان است که به دست استاد لرزاده طراحی شده بود.

مسجد دو ورودی زنانه و مردانه در ضلع شرقی و غربی دارد که سردر طاقی‌شکل ورودی مردانه در ضلع شرقی با هنر دست محمد گودرزیان کاشی‌کاری شده است؛ کاشی‌کاری‌هایی با زمینه لاجوردی و مزین به طرح‌های گل و بته در سه ردیف که جلوه‌ای خاص به نمای مسجد بخشیده‌اند. صحن مسجد سجاد (ع) مستطیل شکل است و مساحتی حدود ۲۰۰ متر مربع دارد.

استاد لرزاده شبستان را در ضلع جنوبی صحن ساخته و در ضلع شرقی و غربی نیز طاق‌هایی سنگی با ستون‌هایی حجاری شده بین هر دو طاق تعبیه کرده است. او برای دسترسی به شبستان سه ورودی چوبی قرار داده و آنها را با کتیبه‌هایی منقش به سوره نور تزیین کرده است. اما اوج شاهکار معماری حسین لرزاده را با نگاهی به گنبدخانه مسجد می‌توان درک کرد.

«علیرضا زمانی» تهران‌پژوه درباره ویژگی این گنبدخانه می‌گوید: «سقف گنبدخانه با هفت طاسه معلق که با زمینه لاجوردی طراحی و اجرا شده‌اند چشم هر بازدید کننده‌ای را خیره می‌کند. در گذشته با کمی دقت می‌شد نام‌های «الله» و «محمد» و «علی» و «فاطمه» و «حسن» و «حسین» را در هر کدام از طاسه‌ها دید.»

طاسه‌های زیبای گنبد از هر سو با چهار طاق‌نمای کاشی‌کاری محاصره شده‌ و ترکیبی شگفت‌آور از تلفیق کاشی و رنگ‌های فیروزه‌ای و لاجوردی به وجود آورده‌اند. گنبد مسجد سجاد (ع) هر اندازه که از داخل شبستان مسجد زیباست، به همان اندازه نیز از بیرون مسجد جلوه‌ای متفاوت دارد. سازندگان مسجد این گنبد را از جنس چوب ساخته وروی آن را با ورق فلزی طلایی رنگ پوشانده‌اند.

نام: مسجد سجاد (ع)

معمار: حسین لرزاده

محله: جمهوری

سال ساخت: ۱۳۲۶ هجری شمسی