سبک صنعتی در طراحی دکوراسیون
انقلاب صنعتی یک روند سریع و غیرقابل کنترل از رشد و پیشرفت در همه زمینه‌ها بود که دهه‌ها قبل به راه افتاد، اما اثرات آن همچنان در حال وقوع بوده و نتایجش کاملاً قابل لمس اشت. این موضوع در بخش دکوراسیون نیز صدق می‌کند. این موضوع نیز ناشی از وجود حس عدم سیری پذیری بشر و کسب کمال در هر سطح و زمانی از زندگی است. همین حس تشنگی باعث شده تا در هر موضوعی به دنبال تمایزها و پیشرفت‌ها حرکت کند. در دکوراسیون صنعتی نیز پس از پدید آمدن انواع دکوراسیون‌ها، طراحان به این فکر افتادند که چه سبک‌های ممکن است مغفول مانده باشند، پس در یک بازه زمانی نسبتاً کوتاه تعدد دکوراسیون‌ها افزایش زیادی پیدا کرد. در بخش دکوراسیون صنعتی که فرزند همین دوره است، خانه‌هایی با روند مکانی، زمانی و حتی جنسیتی با سبک دکوراسیون صنتعی شکل گرفته است.
یکی از ویژگی‌هایی که به عنوان نماد این سبک مورد توجه قرار گرفته است، در معرض نمایش قرار دادن هر آنچه که در گذشته به عنوان پس زمینه یا پشت صحنه کار مطرح بوده، عنوان می‌شود.
در حقیقت در گذشته اگر در دکوراسیون‌ها بسیار از ابزارها و لوازم جنبه کارایی آنها مطرح بود و با روش‌های مختلف از دیده شدن آنها جلوگیری می‌شد اما امروزه همین موارد خود به یک بخشی از اجزای قابل مشاهده تبدیل شده و دکواتیو نیز نامیده می‌شوند. استفاده از فضاهای مخفی در گذشته بسیار باب بود اما امروزه همین فضاها در دکوراسیون صنعتی به محل نمایش اجزای این دکورها تبدیل شده است. برای مثال نمونه‌ای را عنوان می‌کنیم. اگر در نمای داخلی ساختمان از آجرهای نمای بیرونی استفاده کنیم و مصالح ساختمانی را بی توجه و به حالت عادی ( بدون پوشش‌های تزیینی مانند رنگ، گچ یا کاغذ دیواری ) آماده سازیم صحنه‌ای غیرقابل تصور و عجیب در خانه رقم می‌خورد و حتی ممکن است حس نیمه کاره بودن خانه به انسان دست بدهد. و مورد دیگر سیم کشی‌های ساختمان را بجای مخفی کردن در بین دیوارها و سقف به صورت روکار و بر روی دیوارها، انجام دهیم باز حالتی عجیب در ذهن شکل می‌گیرد. اما دقت کنید که مواردی از این دست در دکوراسیون صنعتی امری کاملاً طبیعی و عادی به حساب می‌آید. زیبایی شناسی در این سبک رنگ باخته و جای خود را به بهره بردن هر آنچه که قابل عرضه است داده است. این دیدگاه ناتمام طرفدارانی دارد که با همین طرح و سبک خانه‌های خود را دیزاین می‌کنند.
دکوراسیون صنعتی واقعیتی را بیان می‌کند که بسیار از آن غافل مانده‌اند. واقعیت این است که این سبک تذکر می‌دهد سختی در کار و تبعیت بی چون چرا ارتباطی با استفاده از لوازم مربوط به یک سبک نیست و ممکن است در این بین که شما دکوراسیون صنعتی را برای خانه خود انتخاب کرده‌اید از اجزای یک سبک دیگر نیز در کنار آن بهره ببرید. مهم ایجاد نام سبک دکوراسیون صنعتی در خانه است که با لوازم و ابزار به سرعت شکل می‌گیرد. مثلاً با لوله کشی آشپزخانه خود به سبک خانه‌های قدیمی که لوله‌ها را بر روی دیوار نصب می‌کردند، کار پیاده سازی این سبک در آشپزخانه تمام شده است. هر چند این دایره که چه کارهایی در این سبک می‌توان انجام داد بی نهایت گسترده است.
ستفاده از تناژهای رنگی مرده و بی روح درست حس و حال دهه‌های بیستم تا اوخر پنجاه میلادی را یادآوری می‌کند. هر چند با کنار هم نشستن رنگ‌ها و لوازم دکور خاص و زیبایی به چشم خواهد آمد، اما در کل فاصله‌ی زیادی با دیگر سبک‌ها دارد.
یکی از خلأهای بزرگ و اساسی میان طراحی داخلی صنعتی و دکوراسیون صنعتی در عدم بهره مندی از الهام‌های طبیعی و طبیعت است که باعث شده رنگ و بوی این سبک بیشتر شبیه به زندگی‌های رباتیک و ماشینی باشد تا زندگی‌های بشر امروزی. هر چند توقع این نیست که این سبک مانند سایر دکورها از لحاظ بصری تنوع رنگی بی نهایت داشته باشد، اما استفاده از رنگ‌ها خاکستری و قهوه‌ای و تیره و تار نیز انسان را دچار حس ناخوشایندی می‌کند.
هر چند این رنگ‌ها طبیعتی خشن در خود دارند، اما با یک چیدمان خلاقانه و هنرمندانه می‌توانند گرما بخش محیط خانه نیز باشند. سبک بودن و راحتی از خاصیت‌های رنگ‌های خنثی است اما ایجاد این حالت در دکوراسیون صنعتی کمی دشوار و پیچیده است.
در این نوع دکوراسیون یعنی دکوراسیون صنعتی، بر خلاف سبک‌هایی مانند مدرن و یا دکوراسیون مینیمال که کیفیت وسایل اهمیت زیادی دارند، ترسی از بکار گیری پلاستیک و مواد بی کیفت وجود ندارد؛ چرا که در وهله اول متمایز دیده شدن طراحی اهمیت دارد. برای مثال شما می‌توانید تمام خانه را با ست میز و صندلی پلاستیک بچینید. این مورد جالب داستان است، چرا که در مواردی دیده شده که علاوه بر پلاستیک بودن صندلی‌های آشپزخانه از رنگ‌هایی استفاده شده که در هیچ کجا به جز رستوران‌های بی کیفیت بین راهی و یا مکان‌های ارزان قیمت چنین لوازمی به چشم نخواهد خورد. از همان سمت که دکوراسیون مذبور ممکن است جلب توجه کند از سمت دیگر ممکن است باعث بد ریخت نشان دادن خانه نیز شود. کسانی که این سبک را انتخاب می‌کنند ریسک انتقادات و عدم رضایت‌های اطرافیان را نیز برای خود به جان می‌خرند؛ چرا که به نظر بسیاری از افراد، این دکوراسیون زیبایی خاصی ندارد.
در حقیقت در گذشته اگر در دکوراسیون‌ها بسیار از ابزارها و لوازم جنبه کارایی آنها مطرح بود و با روش‌های مختلف از دیده شدن آنها جلوگیری می‌شد اما امروزه همین موارد خود به یک بخشی از اجزای قابل مشاهده تبدیل شده و دکواتیو نیز نامیده می‌شوند. استفاده از فضاهای مخفی در گذشته بسیار باب بود اما امروزه همین فضاها در دکوراسیون صنعتی به محل نمایش اجزای این دکورها تبدیل شده است. برای مثال نمونه‌ای را عنوان می‌کنیم. اگر در نمای داخلی ساختمان از آجرهای نمای بیرونی استفاده کنیم و مصالح ساختمانی را بی توجه و به حالت عادی ( بدون پوشش‌های تزیینی مانند رنگ، گچ یا کاغذ دیواری ) آماده سازیم صحنه‌ای غیرقابل تصور و عجیب در خانه رقم می‌خورد و حتی ممکن است حس نیمه کاره بودن خانه به انسان دست بدهد. و مورد دیگر سیم کشی‌های ساختمان را بجای مخفی کردن در بین دیوارها و سقف به صورت روکار و بر روی دیوارها، انجام دهیم باز حالتی عجیب در ذهن شکل می‌گیرد. اما دقت کنید که مواردی از این دست در دکوراسیون صنعتی امری کاملاً طبیعی و عادی به حساب می‌آید. زیبایی شناسی در این سبک رنگ باخته و جای خود را به بهره بردن هر آنچه که قابل عرضه است داده است. این دیدگاه ناتمام طرفدارانی دارد که با همین طرح و سبک خانه‌های خود را دیزاین می‌کنند.
یکی دیگر از ویژگی‌های این نوع دکوراسیون، ایجاد ذهنیت بیینده به زمانی در گذشته است ( مثلاً دوره‌ی انقلاب صنعتی ). در بیشتر نقاط خانه، چشم بیننده به لوازمی بر می‌خورد که گویی مربوط به حداقل شصت سال گذشته است. این امر هر چند ممکن است برای سالمندان ایجاد حس نوستالژیکی داشته باشد، اما مورد پسند عموم و به خصوص جوانان امروزی نیست. این موضوع از دکوراتیوها تا قاب عکس‌ها نمود ظاهری و عینی پیدا می‌کند.
شعاری که در این دکوراسیون مطرح می‌شود این است که استایل یا فرم دکوراسیون صنعتی مستقیماً از تبعیت کردن ساخته شده است. حال ممکن است این تبعیت کردن از دوره‌ی زمانی خاصی باشد و یا تبعیت از افرادی که در آن دوره حاضر بوده‌اند.
درباره نویسنده
نویسنده