روانشناسی رنگ در طراحی اتاق خواب

در حوزه روانشناسی، اعتقاد بر تأثیرگذاری عوامل بیرونی بر انسان بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد. این موضوع به طور قطع قابل کتمان نیست که یکی از این عوامل رنگ‌ها هستند. از رنگ پیراهنی که می‌پوشید گرفته تا رنگ قاب موبایلتان، همه و همه از روحیات درونی شما و زندگی شخصی شما نشأت می‌گیرند. اهمیت این موضوع در مواردی به اوج خود می‌رسد که نمونه آن را می‌توان در محیط‌های درمانی جستجو کرد. در طراحی دکوراسیون یکی از مهمترین مکان‌ها که در زمینه انتخاب رنگ از اهمیت زیادی برخوردار است اتاق خواب است.

معمولا و در حالت عادی یک شخص آخرین محیطی که چشمانش بسته می‌شود و به خواب می‌رود، و اولین جایی که بعد از بیدار شدن از خواب مشاهده می‌کند، در کل فضای خانه و به صورت ریزبینانه‌تر، محیط اتاق خواب است. به همین منظور قصد داریم انواع رنگ اتاق خواب از نظر روانشناسی و تاثیری که می‌توانند بر روی خواب و رفتار انسان داشته باشند را برای شما تشریح کنیم.

نواع رنگ‌ها به جهت بررسی به دو دسته کلی رنگ‌های تیره و روشن تقسیم می‌شوند. سپس رنگ‌های هر دسته را به زیردسته های سرد و گرم تقسیم می‌کنیم و در مطالب آتی نیز هر یک از این رنگ‌ها را به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می‌دهیم.

تاثیر رنگهای تیره در اتاق خواب از نظر روانشناسی

با انتخاب رنگ‌های طیف تیره که امروزه به آن دارک مُد (Dark mode) نیز گفته می‌شود، دو حالت کلی برای بیننده به وجود می‌آید:

یک؛ شخص احساس راحتی، مالکیت و عدم بی‌قراری کرده و محیط را از آنِ خود می‌داند که در این حالت تمام خستگی‌های خود را بیرون اتاق رها شده می‌بیند. کمی که در محیط قرار گرفت حس می‌کند مدت زمان زیادی در آن محل قرار داشته است و به سرعت با شرایط خو می‌گیرد؛ این موضع هم پیامد مثبت در پی دارد و هم منفی. پیامد مثبت آن همانطور که گفته شد، سرعت تطابق بالا و راحتی بی حد و مرز، و پیامد منفی آن وابستگی به رنگ‌های تیره که باعث می‌شود در آینده شرایط انتخابی وی در زمینه رنگ‌ها محدودتر شود.

دو؛ شخص به محض ورود به اتاق با رنگ‌های تیره دچار احساس اضطراب و ناامنی کرده  و به شدت خود را درگیر گذشته می‌بیند. در این حالت نه تنها احساس راحتی از وی سلب می‌شود، بلکه با گذشت زمان بر استرس‌های دورنی وی افزوده می‌شود. برای این که این موضوع این دسته از افراد را دچار مشکل نکند، بهتر است نور فراوانی به محیط تزریق شود تا زمانی که وقت خواب فرا رسید شخص با اختیار خود به تاریکی محیط بیافزاید؛ نه از روی اجباری که محیط به وی تحمیل می‌کند.

در مجموع باید بیان کنیم تعداد افرادی که برای اتاق خواب از رنگ‌های تیره استفاده می‌کنند کم کم رو به افزایش است و این موضع دلیلی جز حرکت به سمت دکوراسیونهای مدرن ندارد. البته هستند افرادی که برای تغییر و تنوع دست به استفاده از این رنگ‌ها می‌برند. اگر شما نیز قصد دارید چنین انتخابی را امتحان کنید، بهتر است یک شب را در هتلی با این شرایط سپری کرده و حال و هوای محیط این چنینی را از نزدیک ببینید.

تاثیر رنگهای روشن اتاق خواب از لحاظ روانشناسی

انتخاب اکثر افراد برای رنگ آمیزی یا چیدمان اتاق خواب استفاده از رنگ‌های روشن است. این رویه در ابتدا به صورت یک عادت و سپس بر اساس نظریه‌های روانشناسی ادامه پیدا کرده است. بیشتر افرادی که از آن‌ها سؤال می‌شود چرا رنگ روشن برای اتاق خوابتان انتخاب کردید، این جمله را بیان می‌کنند که مگر می‌شود به اتاق خواب رنگ تیره زد! دلیل این حرف نیز نگرش منفی نسبت به رنگ‌های تیره در میان عموم افراد جامعه است. چرا که بسیاری رنگ‌های تیره را نشانه افسردگی، ماتم و یا هنجار شکنی می‌دانند تا یک سلیقه شخصی.

اما رنگ‌های روشن، به نوبه خود سهم بیشتری در احساس خوشایند بودن محیط را بازی می‌کنند. به طور مثال تمام اتاق‌های استراحت مادرانی که فرزندان خود را در بیمارستان متولد می‌کنند روشن می‌باشد تا هر گونه تجمع آلودگی یا وجود ناهنجاری در محیط بلافاصله رویت شده و از بین برود. در محیط خانه نیز به همین صورت است؛ اتاق خواب با استفاده از رنگ روشن حس سر زندگی، روشنایی، شفافیت و همین طور نظافت را بیان می‌کند. اما انتخاب یک رنگ از میان طیف‌های رنگی موجود در دسته رنگ‌های روشن کار ساده‌ای نیست چرا که در پس هر یک از رنگ‌ها، دنیایی از حرف‌ها نهفته است.

برای انتخاب رنگ اتاق خواب از نظر روانشناسی نوبت بررسی رنگ‌های سرد و گرم است. ابتدا باید بدانیم که به چه رنگ‌هایی گرم و چه رنگ‌هایی سرد می‌گویند.

رنگ‌های سبز، آبی، فیروزه‌ای، نقره‌ای و ترکیب هر یک از آن‌ها با سفید به طوری که پایه رنگ حفظ شود را جز دسته رنگ‌های سرد طبقه بندی می‌کنند. ذات این رنگ‌ها آرامش بخش است و خاصیت اطمینان در خود دارا می‌باشند. برای اینکه در انتخاب رنگ اتاق خواب از لحاظ روانشناسی رنگ‌های سرد را انتخاب کنید، کار سختی پیش رو ندارید؛ چرا که پیش زمینه روحیات اکثر افراد این نوع رنگ‌ها را به خوبی درک کرده و با آن کنار می‌آید.

رنگ‌های نارنجی، صورتی، قرمز، زرد و طلایی و ترکیب آن‌ها با یکدیگر (و نه سفید) جز دسته رنگ‌های گرم تلقی می‌شوند. هیجان، انرژی، انگیزش و بی‌قراری از ویژگی‌های درونی این دسته است که با اضافه کردن رنگ سفید و تلطیف آن‌ها می‌توان درجه این خاصیت‌ها را کاهش داد.

در بین این رنگ‌ها تعدادی رنگ میانه هم وجود دارند که خاصیت‌های منحصر به خودشان را دارا می‌باشند. مثلاً ارغوانی، بنفش و مانند این‌ها، نه جز سردها محسوب می‌شوند نه جز گرم‌ها. به آن‌ها رنگ‌های میانی گفته می‌شود. رنگ‌هایی هم که از آن‌ها با نام خنثی یاد می‌شود تأثیری در رنگ‌های سرد و گرم ندارند؛ مانند: قهوه‌ای، خاکستری، توسی و مانند این‌ها.

درباره نویسنده

حسین شیردل

administrator

نویسنده

See author's posts

حسین شیردل

نویسنده