از زیباییهای بیرونی تا مخروبههای کنونی!
میدان مرکزی همدان یکی از زیباترین آثار شهرسازی ایران است که در دوره پهلوی توسط کارل فریش مهندس معمار آلمانی تهیه و اجرا شده، این میدان دایرهای شکل در تاریخ ۲۲ تیر ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۲۷۱۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و به عنوان یکی از جاذبههای گردشگری شهر همدان شناخته میشود. اولین چیزی که نگاه هر بینندهای را در این محدوده به خود جلب میکند ساختمانهای اطراف این میدان تاریخی است. گفته میشود این ساختمانها مربوط به معماری پهلوی و برگرفته از سبک معماری مشهور به باروک است. همچنین دو گنبد فلزی که در ابتدا و در هر دو طرف هر شش خیابان میدان خودنمایی میکند بر جذابیت این میدان افزوده است.
به گزارش ایسنا، شاید کمتر کسی باور کند در جای جای شهری که عنوان پایتخت تاریخ و تمدن ایران را یدک میکشد تاریخ و تمدن در حال رخت بربستن است و فاصله کمی تا نابودی دارد. با وجود اینکه ساختمانهای دور میدان خاطرهساز همدانیها ظاهری به نسبت مناسب دارد اما درونش حکایت دیگری را نمایش میدهد. به اعتقاد بسیاری از فعالان میراث فرهنگی و گردشگری همین ساختمانهایی که با بی مهری تمام در حال از بین رفتن هستند میتوانند یک تنه گردشگری همدان را وارد عرصه اقتصادی کرده و از خواب بیدار کند.
این بناها هنوز هم آثاری از تزئینات با ارزش آجرکاریهای ساده و برجسته با نقوش هندسی، گچبریهای سردر پنجرهها با نقوش انسان و حیوان و پنجرههای چوبی دارند که میتوانند با مرمت و تغییر کاربری مناسب از زوال نجات یابند اما نه تنها ارادهای در نگهداری و حفاظت از آنها دیده نمیشود بلکه مالکان آنها را با چالشهای جدی روبرو کرده است که در همدان حکایت تازهای نیست.
ایسنا
درباره نویسنده
نویسنده