نکات مهم در طراحی اقامتگاه‌های بومگردی
از جمله نکات مهم در طراحی اقامتگاه های بومگردی که از سوی سازمان میراث فرهنگی کشور هم مطرح شده است، شامل طراحی در محیط های طبیعی و بومی با رعایت بالاترین سطح ممکن ضوابط زیست محیطی و به شکلی سازگار با معماری بومی، بافت تاریخی و سیمای طبیعی منطقه می باشد، که ضمن حداکثر تعامل با جامعه محلی و توجه به تنوع اقلیم، زمینه حضور گردشگران را با کیفیتی قابل قبول و تعریف شده فراهم می نماید.
ارزیابی و درجه بندی اقامتگاه های بومگردی
اقامتگاه های بومگردی را براساس ارزیابی بر چهار محور زیر به درجات کیفی مختلف تقسیم بندی میکنند:
۱- امور ساختمانی، تجهیزات، خدمات.
۲- امورانسانی، ایمنی و بهداشتی
۳- امور پایداری، رعایت اصول زیست محیطی و ابعاد فرهنگی
۴- توسعه پایدار گردشگری
محدودیت تعداد واحدهای اقامتی در اقامتگاه های بومگردی
درجه کیفی ۱) حداقل تعداد واحدهای اقامتی (به طور معمول گنجایش ۴ نفر را داشته باشد) ۸ میباشد.
درجه کیفی۲) حداقل تعداد واحدهای اقامتی ۶ میباشد.
درجه کیفی ۳) حداقل تعداد واحدهای اقامتی ۴ میباشد.
فاکتورهای مهم در طراحی داخلی اقامتگاه های بومگردی
به طور کلی فاکتورهای مورد تأکید در طراحی داخلی اقامتگاه های بومگردی شامل موارد زیر می شود:
- نورپردازی (تأمین روشنایی، صرفه جویی در مصرف انرژی، کمینه آلودگی)
- سیستم گرمایش و سرمایش (کمینه تأثیر منفی بر محیط زیست)
- استفاده از منابع انرزی تجدید پذیر و انرژی های نو، استفاده بهینه از منابع آبی، مصالح بوم آورد
- رنگهای همساز با اقلیم و معماری بومی منطقه
- تعریف کاربریهای تجاری همچون نمایش صنایع دستی هر ناحیه در جهت رونق صنعت ناحیه و افزایش اشتغال و درآمدزایی و آشنایی با دست سازه های هر منطقه
ساخت اقامتگاه ها بر گرفته از معماری بومی
در این نوع طراحی، با توجه به فرهنگ و معماری بومی هر منطقه، اقامتگاه بومگردی احداث می شود.
یک مثال بارز این نوع اقامتگاه ها در داخل کشور ساخت اقامتگاه بومگردی در کرمان، بر گرفته از معماری بومی منطقه یعنی کپر می باشد. کپر، خانه یا سایه بانی است که با شاخه و برگ درختان از جمله درخت خرما در مناطق گرمسیر کشور بنا می شده است . این نوع خانه های بومی با وجود گرمای طاقت فرسای این مناطق فضایی خنک و دلنشین دارند.
درباره نویسنده
نویسنده